Ο Δημήτριος Λιώτσης από την Φλώρινα, μουσικός στο επάγγελμα, έφεδρος ανθυπολοχαγός, πολέμησε το 1940 στο αλβανικό μέτωπο, όπου και τραυματίστηκε σοβαρά, χάνοντας την όρασή του.
Από τις πρώτες ημέρες της Κατοχής, αν και τυφλός, περνάει στην Αντίσταση, ιδρύοντας στην Φλώρινα παιδική χορωδία, ενάντια στα πεισμώδη Βουλγαρικά σχέδια για την πολιτιστική και εθνική αλλοίωση της περιοχής. Φώς, όπως και πριν, στα σκοτεινά του πλέον μάτια οι μορφές του Παύλου Μελά και του καπετάν Κώττα.
Σήμερα, το 2013, σε βαθιά γεράματα, εξακολουθεί και χρηματοδοτεί μαζί με την σύζυγό του την παιδική χορωδία "Δημήτριος Λιώτσης", η οποία συνεχίζει αδιαλείπτως τόσα χρόνια να υπάρχει και να διαπρέπει.
Η διήγησή του που ακολουθεί δίνει το ήθος και τον χαρακτήρα των ημερών:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου